De processen die gebruikt werden om Chinese inkt te maken bestaan al minstens 4500 jaar. In China behoorde de schilderkunst tot de beschaafde kunsten en werd het schilderen geassocieerd met poëzie en kalligrafie door de Chinese geleerde. Een Chinees schilderij in inkt dat de innerlijke poëzie van de kunstenaar illustreerde was een geschenk bij uitstek aan vrienden en mecenassen.
De Chinese inkt werd gemaakt van geraffineerd roet op koolstofbasis. De roet werd omgezet in inktstiften die dankzij elegante versieringen in bas-reliëf of goud-markeringen op zichzelf staande kunstwerkjes zijn. De Chinese inktstiften werden met water vloeibaar gemaakt waardoor ze met penseel op rijstpapier of zijde konden worden aangebracht. De universele kleur voor Chinese inkt was zwart maar afhankelijk van het materiaal van het roet, bijvoorbeeld dennenhout uit het Huangshan-gebied, kon eerder een blauwe Chinese inkt bekomen worden.
Om toch verschillende tonen in de monochrome Chinese landschapschilderkunst te bewerkstelligen werden verschillende technieken aangewend. Het Chinese kalligrafische lijnenwerk kan met de juiste precieze opstelling de illusie van kleur en ruimte creëren. De Chinese term voor deze techniek was Baidu Miao, lijnenwerk. Daarnaast kan het gebruik van water verschillende tinten verkrijgen. Deze techniek wordt Shui Mo, inktwas of inktspoeling genoemd. Bij Chinese inktwas schilderijen wordt nat-op-nat inkt in verschillende lagen op de ondergrond gebracht. Van zodra de inkt opdroogde, konden geen aanpassingen meer gemaakt worden waardoor de Chinese Shui Mo techniek erg veel vaardigheid en concentratie vereiste. De techniek van nat-op-nat werd toegeschreven aan Wang Wei uit de 8e eeuw tijdens de Tang-dynastie (618 – 907). Een derde techniek was de Xieyi, een lossere schilderstijl waarbij uit de vrije hand gewerkt werd. De techniek werd vooral gebruikt voor Chinese landschapschilderijen met overdreven vormen waarbij de gevoelens van de kunstenaar expliciet werden uitgedrukt. Een belangrijk onderdeel van Chinese schilderkunst zijn de rode zegels die door Chinese verzamelaars werden toegevoegd aan de Chinsese scrolls. Ook gedichten en berichten van waardering werden naast de taferelen neer gepend. Keizer Qianlong (1735 – 1796) was zo’n verwoed verzamelaar en was berucht voor zijn toevoeging die uiteraard de waardenschatting van een Chinees schilderij gedaan door een specialist alleen maar doen verhogen.
