Flambé glazuur
Op Chinees porselein werd glazuur aangebracht om het te beschermen en de decoreren. Onder of boven het glazuur op de Chinese theepot, vaas of het bord konden schilderingen aangebracht worden, zoals bij blauw-en-wit porselein of bij de famille rose en famille verte het geval is. Ook monochrome glazuren waren een manier om de Chinese borden, vazen of theepotten te decoreren.
Het glazuur op het Chinees porselein kon daarnaast door experimentele technieken een bijzonder uitzicht krijgen. Dat is ook het geval bij flambé glazuur. Deze decoratietechniek werd ontdekt toen er iets misliep tijdens het produceren van Kangxi-porselein (1661-1722) met rood glazuur onder keizer Yongzheng (1722-1735) in de 18de eeuw. Wat in feite een fout was, werd al snel opgenomen als een volwaardige decoratietechniek voor Chinees porselein. Het glazuur op de Chinese vazen, borden en theepotten heeft een rode, iriserende kleur, en is bespikkeld en bestreken met blauwe tinten. Het gebruik van flambé glazuur om Chinees porselein te decoreren, deed zijn intrede tijdens de Qing-dynastie (1644-1912), onder keizer Yongzheng. Qing-porselein uit de 18de en 19de eeuw kan dus gedecoreerd zijn met dit flambé glazuur.
Dit toont aan hoe het ontstaan en gebruik van bepaalde decoratietechnieken in bepaalde periodes informatie kan geven over de datering van het Chinees porselein. Wanneer een expert bijvoorbeeld Chinese vazen met flambé glazuur moet taxeren, kan die deze identificeren als Qing vazen. Dit is vooral waardevol wanneer er op de Chinese vazen geen stempel of merkteken is aangebracht. Zo heeft de expert bij een taxatie veel aan deze kenmerken van het Chinese porselein om de Chinese theepotten, vazen en borden te taxeren. Het flambé glazuur was door inspiratie van het Chinese porselein ook populair in het Westen. In Frankrijk kende het een heropleving door de 19de eeuwse keramisten Ernest Chaplet (1835-1909) en Joseph-Théodore Deck (1823-1891).
Hun vazen uit de 19de eeuw zijn gekenmerkt door oriëntaalse inspiratie, waaronder ook de invloed van Chinees porselein en het flambé glazuur. Een expert kan een Chinese vaas van een Franse vaas onderscheiden. Bij een waardebepaling van een Chinese flambé vaas kijkt de expert naar de kenmerken een de stempel of het merkteken om de vaas te dateren in de 18de of 19de eeuw.
Ginger jar
Een ‘ginger jar’ is een Chinese porseleinen vaas of kruik met een ovalen vorm. De porseleinen vaas heeft een wijde opening bovenaan en is afgesloten met een deksel. De naam van deze Chinese vazen verwijst naar hun gebruik. In de porseleinen Chinese ginger jars werd ingelegde gember bewaard. Chinese porseleinen vazen komen voor in diverse types en vormen. Dit geeft de expert vaak een bijkomende indicatie om de Chinese vaas te dateren in een bepaalde periode. Zo zijn de Meiping (pruimvormige) en Yuhuchunping (peervormige) vazen gelinkt aan de Song-dynastie (960-1279).
Onder de Chinese vazen uit de Ming-dynastie (1368-1644) komt dan weer bijvoorbeeld de Tiangiuping, of bolvormige vaas voor. Tijdens de Qing-dynastie (1644-1912) is de Liuyeping of ‘wilgenblad’-vaas een van de voorkomende vormen. De ginger jars werden geproduceerd in het midden van de 19de eeuw onder de Qing-dynastie. Een expert zal bij een waardebepaling dit type vaas linken aan de 19de eeuw.
Met andere woorden: er is een grote variëteit aan Chinese vazen die een expert kan herkennen. Vervolgens zal hij op basis van de vorm, in samenhang met de andere kenmerken van de Chinese vaas zoals de stempel of het merkteken, de vaas dateren en taxeren. De porseleinen ginger jars waren als Chinese vazen waren bestemd voor export. Ze kunnen gedecoreerd zijn met blauw-en-witte beschilderingen of famille rose kleuren, maar ook andere decoratietechnieken komen voor. Op de onderzijde
