Onder Chinese geleerden vanaf de Song-dynastie (960 – 1279) tot nu is kennis van de rituelen en gebruiken van de Chinese theeceremonie een essentieel bewijs van een goede opvoeding. De nood aan kwaliteitsvol theeservies om de plechtigheid succesvol te volbrengen was dan ook groot. Met name de kilns van Yixing, in de Jiangsu provincie, bleken zeer effectief in het produceren van Chinese theepotten en Chinese theekoppen gemaakt van Chinees aardewerk dat door kenners Yixing aardewerk genoemd word. In het productiecentrum van Yixing werd al sinds de Han-dynastie Chinese keramische waren gemaakt. Toch is het pas in tijdens de Song-dynastie dat Yixing opbloeide.
De klei die in Yixing gebruikt werd bij het vervaardigen van Chinese theeserviezen in aardewerk was een paarse klei genaamd, ‘zisha’. Een van de kenmerken van de ‘zisha’-klei is dat het licht absorberend is en zo een deel van de smaak van de thee in zich opneemt. Belangrijk was dan ook dat per theeservies maar een soort thee gebruikt werd. Een Yixing theepot werd, in tegenstelling tot Chinese porseleinen vazen of Chinese theekoppen uit Jingdezhen, gemaakt door een bepaalde ambachtslied. De Chinese aardewerken theepotten werden gevormd in fantasierijke vormen met ongewone texturen en op hoge temperatuur gebakken. Yixing theeservies bleef veelal ongeglazuurd hoewel er enkele zeldzame voorbeelden teruggevonden zijn met een glazuurdecoratie. De decoratieve elementen op een Chinese Yixing theepot toonde zich vooral als ingesneden of gestempeld waarbij vier hoofdstijlen onderscheidden kunnen worden, geometrisch, naturalistisch, geribbeld en miniatuur. Kleurvariaties in het Yixing aardewerk gaan van bleekgeel tot roodbruin, donker chocoladebruin.
Wanneer een Yixing theepot gelijkmatig de thee in de Chinese theekop giet is dit een teken van goede kwaliteit. Daarnaast is ook de aanwezigheid van een bijpassend deksel een goede indicatie van authenticiteit. Tot slot speelt ook de leeftijd een rol in het bepalen van de waarde. Vaak is de stijl van het Chinese Yixing theeservies een minder evidente parameter omdat de stilistische kenmerken doorheen de tijd vrijwel gelijk gebleven zijn. Naast merktekens en stempels die vaak de signatuur zijn van de pottenbakker zelf, is ook het achtergebleven residu van de thee een mogelijke aanwijzing. Een expert kan al deze parameters onderzoeken om zo tot een gepaste waardenschatting te komen.
